کمانه/ سرویس سیاسی:  معضلی تحت عنوان “مدیران بی‌کفایت” سالیان سال است که کشورمان را آزار می‌دهد. برخی از مدیرانی که همواره بر سر کار بوده و هستند. اینان نشات گرفته از روح “قانون بقای انرژی”، از صحنه مدیریت هیچگاه بیرون نرفته و تنها از سازمانی به سازمان دیگرمنتقل میشوند.داستان غم‌انگیزی که در مورد اکثرشان وجود دارد اینست که درهیچکدام ازسازمانهایی که در آنها مدیریت کرده‌اند،دستاورد و عملکرد قابل توجهی ازخود بجا نگذاشته‌اند . ویژگی مشترک بسیاری از این جماعت بی‌کفایت این است که “متعهدنمای غیرمتخصص” هستند‎!

🔸️اما چرا متعهدنما؟ به قول مرحوم دکتر چمران که خدایش بیامرزاد، “کسی که در کاری تخصص ندارد و آن را می‌پذیرد، بی‌تقوا (و به‌عبارتی بی‌تعهد) است”. تعریف تعهد از نگاه بسیاری از این‎ مدیران، به قدری تنزل یافته که تنها به ظواهر و پوسته‌ای ریاگونه بدل گشته است!

🔹️اما تبعات مسئولیت گرفتن این‌گونه افراد برای سازمان‌ها و کشورمان چه بوده است؟
چون خود کوچکند، نمی‌توانند با افراد بزرگ کار کنند و هر فردی را که در سازمانشان از آنها به لحاظ تخصص و تجربه بالاتر باشد، از دور خارج می‌کنند و به حاشیه می‌رانند.

چون صندلی آن‎ها از خودشان بزرگتر است، بیشتر انرژیشان را صرف محکم کردن جای پای خود و ریشه دواندن در سازمان می‌کنند تا رشد و پیشرفت سازمان متبوعشان.

چون به صلاحیت خود اعتماد ندارند، همواره این ترس را با خود یدک می‌کشند که نکند صندلیشان را از دست داده و خانه‌نشین شوند.در نتیجه هیچ فرصت قانونی و یا غیرقانونی را  از دست نمی‌دهند.

چنانچه شاکله اصلی مدیریتی کشور را “متعهدنماهای غیرمتخصص” بسازند، امید چندانی به آینده نخواهد بود.