اختصاصی کمانه/ یادداشت مدیر مسئول: اگر بخواهیم کتاب سیاسی مازندران را ورق بزنیم همواره به روزهای باشکوهی خواهیم رسید که زنان به مانند مردان چه بسا برخی مواقع از آنان‌نیز پیش تر، در مسیر تحول گرایی و تغییر سیاست های غلط گام برداشته و منشا اثر بوده اند. 

مازندران از جمله استان هایی بوده که زنان‌نه تنها در توسعه سیاسی بلکه در توسعه ی اقتصادی نیز نقشی بی بدیل و غیر قابل انکار داشته اند. تصویر زنان شالیزار مازنی تا زنان ممتاز علمی همواره بر تارک افتخارات این استان‌می درخشد و کمتر کسی می‌تواند متصور شود که این استان‌را بدون‌نقش آفرینی زنان بپذیرد!

جمعیت زنان و مردان مازندران در یک بررسی اجمالی نزدیک بهم بوده اما میزان پذیرش دانشگاهی، دختران را موفق تر از پسران نشان می دهد به قاعده ای که امروزه، تعداد منابع انسانی راه یافته به دستگاههای اجرایی، هر دهه نسبت به دهه های پیش از خود با شیب تند و رو به رشدی  از حضور زنان مواجه بوده است. 

کسب و کارهای خانگی و صنوف نیز هم تراز با عرصه ی علم و فناوری با همراه سازی زنان در تأمین اقتصاد خانواده، زنان را به عنوان عضو جدایی ناپذیر و موثر خود به مانند مردان  پذیرفته و نمی توان از این مهم به سادگی‌گذشت ... 

عرصه های فرهنگی ورزشی مازندران امروز به یومن حضور زنان قدرتمندجایگاه ویژه ای در کشور داشته و موجبات بالندگی اجتماعی و فرهنگی را فراهم ساخته است . 

اما اینک که زنان تاثیرگذار در جای جای این استان مسئولیت رشد و توسعه ی ارکان‌ مختلف اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و ورزشی را بر عهده گرفته اند، براستی چرا در  سطوح مدیریتی خرد و کلان این استان‌جایگاهی ممتاز ندارند ؟ چرا هرگز در ارکان مدیریت شهری، در ساختار قانونگذاری و اجرایی استان توفيق مشهودی نداشتند ؟! چرا هرگز این قشر توانمند و تاثیر گذار  با سلامت مالی  نسبت به مردان در جایگاه واقعی مدیریتی و اجرایی قرار نگرفته اند و همواره در پس زمینه های مدیریتی به عنوان نیروهای ثانویه مورد عنایت بوده اند؟ 

به نظر می رسد همت عالی زنان در راه تحقق خواست و نیازشان و احقاق حقوق برجامانده شان به قدری نبوده است که بتوانند به جایگاه واقعی خود به مانند جایگاه مادرانگی دست یابند.. گویا اراده ی واقعی در این باره یا نبوده  یا خودباوری جهت کسب کرسی های مهم  کمتر بوده است...   
لذا به نظر می رسد زنان برای دریافت جایگاه واقعی خود به عنوان زنان توانمند اجرایی و مدیریتی ، باید احقاق حقوق خود را از مجاری قانونی و بر اساس فرآیند های مهم همچون انتخابات شورای شهر و  مجلس شورای اسلامی رقم زده و نشان دهند علاوه بر نقش مادرانگی در خانه و حفظ کیان و بنیان خانواده، می توانند در انسجام بخشی جامعه و تحولات مثبت ذیل منويات  حاکمیت و نظام مثمرثمر واقع شوند.