امروزه تقاضا برای مدارس خصوصی نزدیک به ۱۰۰ درصد است. به این معنی که عده قلیلی امکان دسترسی به این امکان را دارند و عده زیادی حسرت میخورند که فرزندانشان امکان تحصیل در مدارس خصوصی را ندارند. مشکل اصلی مدارس خصوصی نیستند؛ بلکه مشکل اصلی حسرتی است که در قاطبه والدین به دلیل تفاوت بین مدارس خصوصی و دولتی وجود دارد.
آنچه که در گیشهی سینما شکل میگیرد، سطحش بسیار پایینتر از سطح فرهنگ عمومی کشور ماست و نهتنها کمکی به پیشرفت و بهبود وضعیت فرهنگی و معیشتی کشور نمیکند، بلکه به خود سینما نیز کمک نمیکند. به همین دلیل، گیشهی سینمای ایران وضعیت لاغری دارد.
04 مهر 1403
لزوم توجه به اقتضائات سیاستگذاری نهاد خانواده در گفتوگو با ناهید سلیمی؛
دختر جوانی که ذیل این فرهنگ مصرفگرا و تجملگرا زیست کرده، ذیل این آموزش پرورش و حوزه تربیت بیهدف و باری به هر جهتی ما رشد کرده است در مورد اینکه چه نقشی باید در این نظام کلان طبیعت، زوجیت و سیاست داشته باشد، آموزش ندیده است.
حفظ جمعیت جوان یکی از مهمترین منابع ثروت ملی هر کشور و در حقیقت یک امتیاز ملی است. با این حال مرور شاخصهای متعدد در حوزه جمعیت و فرزندآوری چون رشد جمعیت، تعداد موالید، میزان ناخالص موالید، میزان باروری عمومی و زناشویی، مرتبه فرزند و... نشان میدهد کاهش فرزندآوری به یک الگوی غالب در کشور تبدیل شده است.
اکونومیست در این گزارش به پایان یک دوران طلایی اشاره میکند که طی آن فقر به شکل فزایندهای در حال کاهش بود و فاصله کشورهای ثروتمند و فقیر، کمتر و کمتر میشد.
قانون الزام به ثبت رسمی معاملات اموال غیرمنقول به عنوان یک رویکرد جدید از سوی قانونگذار برای حل معضلات مربوط به اسناد عادی و معاملات غیرمنقول به تصویب رسید و اجرای این قانون پیشرو میتواند بسیاری از جرایم اقتصادی ناشی از وجود اسناد عادی را کاهش دهد.
وزیر آموزش و پرورش با بیان اینکه خانوادهها نگران ثبتنام فرزندان خود نباشند، گفت: قول می دهم که هیچ دانشآموزی بدون کلاس و مدرسه نماند و همه دانشآموزان در مدارس ثبتنام شوند.
با نزدیک شدن به ماه مهر و بازگشایی مدارس، یکی از دغدغههای والدین، بر هم خوردن احتمالی تنظیم خواب کودکان است. دانشآموزان احتمالا نظم خواب خود را در تابستان از دست دادهاند، دچار پرخوابی یا کم خوابی شدهاند و بیداری صبحگاه برای آنها مقداری سخت است. چطور میتوانیم تنظیم خواب کودکان را به حالت مناسب با فصل تحصیل برگردانیم.
دو ساعت مرخصی گرفتن برای رفتن به مدرسه شاید داستان ناآشنایی باشد که شنیدنش در دنیای کودکان امروز عجیب و غریب و در دنیای بزرگترها کمی دور از ذهن به نظر برسد؛ برای کودکانِ این مدرسه اما این ماجرا، روال و گاهی شبیه «حسرت» است؛ کودکانی که یک شبه بزرگ شدهاند و فقر و تنگدستی به وجه اشتراک میان آنها تبدیل شده و حالا آنها را در یک مدرسه و یک کلاس، کنار یکدیگر نشانده است.
گسترش روزافزون رسانههای اجتماعی و گوشیهای هوشمند با سپری کردن ساعات طولانی در مقابل نمایشگرها، خطرات بالقوه این ابزار دیجیتال را بهویژه برای کودکان و جوانان در سرتاسر جهان مورد توجه قرار داده است.
اینجا موسسه خیریه کودکان کار گل میناست؛ مدرسهای که در آن خبری از لباسهای فرم رنگی یکدست و دفتر و کتابهای جلد شده و حتی یک حیاط برای بازیها و شیطنتهای کودکانه نیست، با این وجود همه دانشآموزانِ این مدرسه شوق آموختن و یادگیری دارند؛ یادگیری برای یافتن دریچهای رو به آینده روشن. آنها با همه کودکان متفاوت و با همکلاسیهایشان مشابه است؛ فقر مالی و فرهنگی به وجه اشتراکی میان همه آنها تبدیل شده و زورش بر سرخوشیهای کودکیشان چربیده است.